• February 9, 2025

Onheilsprofeet bekeerd

Toen Linda die zaterdagochtend opstond had ze niet kunnen vermoeden dat deze dag zo plezierig zou verlopen. Nadat ze haar kutje had geschoren en een douche had genomen trok ze een topje, een geil uitziende string en een kort rokje aan en verheugde zich al op een geile uitgaansavond. In het overwegend katholieke gehucht was meestal geen reet te beleven zodat ze genoodzaakt was elk weekend de bus naar de stad te nemen waar ze zich aan de lopende band liet versieren door jongens die wel trek hadden in een éénmalig avontuurtje met het oversekste meisje. Samen met haar streng gelovige ouders moest ze elke Zondag mee naar de kerk, maar toen ze een half jaar terug de neuk gerechtigde leeftijd van 18 jaar had bereikt hadden haar ouders haar de keuze gelaten zelf te beslissen hoe ze haar leven zou inrichten. Ze had het geloof niet afgezworen en ging na haar avontuurtjes altijd in gebed waarin ze vergiffenis vroeg voor haar losbandigheid en op deze manier haar zondige gedrag afkocht. Plotseling werd er aangebeld en toen ze de deur opende stond ze oog in oog met Meneer Pastoor, een type van de oude stempel die zoals gewoonlijk altijd gekleed was in zijn soutane, een lang zwart gewaad en de onafscheidelijke bonnet op zijn hoofd. “Dag, mijn kind, zijn je ouders thuis ?”, vroeg hij gedienstig met zijn Limburgse accent. Ze had een verschrikkelijke hekel aan het woord ‘kind’ omdat hij niet haar biologische vader was en bovendien was ze geen kind meer en voelde ze zich met haar 18 jaar een volwassen vrouw.

Eigenlijk had ze geen zin in het geouwehoer van deze zedenprediker en vertelde dat haar ouders op familiebezoek in de stad waren. “Dat is geen probleem, want eigenlijk kom ik voor jou, mag ik even binnenkomen ?”, vroeg hij eerbiedig terwijl hij met afgrijzen het schaars geklede meisje bekeek dat hij in zijn ogen liever in een lange rok en een hooggesloten bloesje zou zien. Om de oude grijsaard niet voor het hoofd te stoten liet ze hem binnen en vroeg of ze hem iets te drinken kon aanbieden. Meneer Pastoor keek eens even op zijn zakhorloge en hoewel het nog vroeg was had hij zoals veel van zijn overwegend alcoholverslaafde collega’s wel trek in een glaasje wijn. Helaas kon ze geen gewone wijn vinden, maar vond wel een fles brandewijn die er ook wel in zou fietsen bij de hemelpiloot en schonk een extra groot glas vol met de alcoholische drank die ze hem serveerde waarna tegenover hem plaatsnam. “Dank je wel meisje, dat is sterk spul, maar het smaakt goed”, zei hij dankbaar nadat hij een slok had genomen. “Ik heb je al een tijdje niet meer gezien bij de Zondagsmis, en zoals het een goed priester betaamt pas ik goed op mijn schaapjes, heb je daar een reden voor ?”, vroeg de zielenherder. Linda vertelde dat ze haar geloof op haar eigen manier beleed en dat het wekelijkse kerkbezoek voor haar geen meerwaarde had. “Toch kan het geen kwaad om dan in ieder geval regelmatig de biecht af te leggen zodat ik je je zonden kan vergeven”, sprak hij vaderlijk. Ze had hier totaal geen trek in en sliep Zondags liever uit nadat ze zich Zaterdagsavonds had laten uitwonen, maar dit vertelde ze er maar niet bij om de zedenprediker niet te shockeren. Gaandeweg had de hemelpiloot het glas leeg gedronken en merkte Linda dat hij zich door de alcohol steeds vrijer begon te gedragen en schonk nog maar eens bij. Terwijl hij haar op het hart drukte dat ze zich zedig moest gedragen kreeg het gesprek een andere wending en vertelde hij brutaal dat ze haar maagdelijkheid moest bewaren tot de huwelijksnacht. Hij moest eens weten dat haar vliesje allang niet meer intact was !

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *